مقدمه اول : جایگاه بحث اجتماع امر و نهی در فقه

اجتماع امر و نهی، در اصول یک بحث ظریفی است. چون بین امر و نهی تنافی است، بحث سنگینی در اصول به نام اجتماع امر و نهی به پا شده است. ببینید در آن‌جا علماء چه دقایقی را فکر کرده و فرموده‌اند. عین همین بحث-اجتماع وجوب و کراهت- در جاهای دیگر نیز مطرح بوده ولی چون نیازی به آن نبوده و به مشکل عملی برخورد نمی‌کردیم، از آن رد شده‌اند. در بحث اجتماع امر و نهی گیر ‌افتادیم و لذا این بحث‌ها پیش آمده است. این بحث‌های دقیق در اجتماع امر و نهی، فضای نفس‌الامری را برای ذهن ما آماده کرده که اجتماع امر و نهی، اجتماع امر و کراهت و … را بفهمیم. این همان است که جای آن در فقه خالی است و فقط یک گوشه‌ای از آن در فقه مانده است.

اجتماع امر و نهی را مکلف درست می‌کند، ولی دو امرِ مولا، مستقل است. گاهی است سنخ اجتماع امر و نهی- سنخش، منظور بنده است - برای خود مولا مطرح می‌شود.