محل بحث در هوش مصنوعی؛ داشتن ذهن و حالات ذهنی و عدم نفس‌مند بودن آن
عرض من این است: درست است که این ماشین‌هایی که بشر با هوش مصنوعی درست کرده، وقتی شما با آن تماس می‌گیرید تا آخر کار می‌دانید که آن، روح ندارد. هر کسی وقتی که با یک ربات سر و کار دارد می‌فهمد که این ربات روح ندارد و از معنا درکی ندارد. شما نمی‌توانید با آن درد دل کنید؛ نمی‌توانید با آن انس بگیرید؛ انسی که با سائر نفوس دارید؛ حتی انسان با حیوانات انس می‌گیرد و با هم رفیق می‌شوند، اما این انس را با یک ماشینی که سر و کارش با صفر و یک است، نمی‌گیرد. اما آیا این ماشین می‌تواند پایه‌ای فراهم کند برای ظهور چیزهای لطیف که آن چیزها ظهور کند؟ این می‌شود یا نمی‌شود؟ در هوش مصنوعی ضعیف یک جور است و یک جور هوش ظاهر می‌شود. در هوش مصنوعی قوی صرفاً انتظاری نداریم که یک کارهای هوش‌مند کنیم، بلکه انتظار داریم ذهن داشته باشیم. ذهن داشتن، حالات ذهنی می‌خواهد. مثلاً اگر از او سؤال کردید و جواب اشتباه داد، خجالت بکشد. انسان‌ها به این صورت هستند؛ وقتی از شما سؤال کنند و اشتباه جواب بدهید، خجالت می‌کشید. می‌گویید این ماشینی است که وقتی جواب اشتباه داد، خجالت می‌کشد. این می‌شود یا نمی‌شود؟ آن هم پایه‌محور، نه این‌که نفس داشته باشد. اگر نفس داشته باشد که هیچ مشکلی ندارد خجالت بکشد. یعنی اگر پایه‌محور باشد اما هوش قوی داشته باشد، این جور حالات می‌تواند برای او محقق شود یا نه؟