ج) آشنایی کودک با ارائه جواب در جدول ضرب؛ نظیری برای اتاق چینی

 

من می‌خواهم مثال‌هایی را عرض کنم که ذهن شما جلو برود. جدول ضرب را در نظر بگیرید. به منزل که رفتید به بچه‌ای که سه ساله است، اصلاً به مدرسه نرفته و نمی‌داند عدد چیست و حروف را نمی‌داند، بگویید؛ جدول ضرب را به او نشان بدهید و بگویید وقتی عددی از این ردیف و از آن ستون به همراه علامت ضرب به تو دادند، انگشتت را روی عدد این ردیف با عدد روی آن ستون بگذار و با خط مستقیم ادامه بده؛ صاف به یک خانه می‌رسی؛ آن را به عنوان جواب، نشان بده. این هم یک نوع اتاق چینی است. یعنی بچه نه عدد می‌شناسد و نه ضرب را، ولی بازی کردن با نمادها را به او یاد داده‌اید. قواعد را به او یاد داده‌اید. به او می‌گویید هشت ضرب در هفت؛ خب نماد هشت را می‌بیند، نماد هفت را هم می‌بیند، از هفت و هشت مستقیم بیا، به یک خانه‌ای می‌رسی، همین خانه را جواب بده؛ پنجاه و شش را نشان بده. هر کسی به این بچه بگوید هفت ضرب در هشت، فوری نگاه می‌کند و جواب می‌دهد پنجاه و شش. می‌گویند عجب بچه‌ای است! هنوز چهار سالش است اما جدول ضرب را بلد است. و حال آنکه این بچه نه نماد عدد را بلد است، نه اصلاً عمل ضرب را بلد است، بلکه او تنها بلد است که یک کار انجام بدهد. بعداً در بخش نرم‌افزار می‌خواهم تفاوتش را عرض کنم.