خلاصه: لزوم عینک معنابین و تشخیص معنا از غیر آن

{00:00:13}

در بحث فقه هوش مصنوعی، ما به دنبال این بودیم که ببینیم کارهایی که یک ماشین دارای هوش مصنوعی انجام می‌دهد، احکام فقهی‌ای که بر کار او مترتب می‌شود، چیست؟ ما به دنبال این بودیم که موضوع را دقیقاً تشخیص بدهیم و این‌که این ماشین چه اندازه می‌تواند موضوعی را که شارع مقدس در حکم خودش ملاحظه کرده، تأمین کند. به دنبال این، وارد این بحث شدیم که آیا هوش قوی ممکن است یا نه؟ آگاهی در ماشین ممکن است یا نه؟ از اینجا سراغ خودآگاهی و مراتب مفصلی که آگاهی داشت رفتیم و تقسیم به پایه‌محور و اشراق‌محور را هم مطرح کردیم. نکته‌ای را مکرر عرض کرده‌ام و آن، استفاده بسیار مهم از آن حیث توان‌مندی که مثال اتاق چینی سرل دارد؛ ولو خود او یک مسیری را طی کرده، غیر از این است که آن مثال او خیلی کارآیی دارد و مقاصد پرفایده‌ای دارد؛ ما به‌دنبال آن بودیم. ان شاء الله امروز چیزی را که از اول سال به دنبالش بودیم را در یک نقطه مطلوب بحث عرض می‌کنم. در جلسه قبل گفتم ما به‌دنبال یک عینک معنابین هستیم؛ عینکی را به چشم خودمان بزنیم تا جایی را که معنا هست، ببیند؛ این خیلی اهمیت دارد.