واقعیات غیراتمیک هستی، اشکال هستی‌شناختی درایفوس به هوش مصنوعی

{00:26:23}

اشکال دومش این بود که اساساً در هستی‌شناسی، واقعیات، اتمیک نیستند. وقتی شما می‌خواهید با نمادها، تفکر و هوش را در ماشین ایجاد کنید، از حیث هستی‌شناسی اشتباه کرده‌اید. چون هستی، واقعیات اتمیک نیست و آن هم یک کل است. شما نگاه تحلیلی کرده‌اید و با یک مسامحاتی به این صورت درآورده‌اید.

شاگرد: مقصود از واقعیت اتمیک نبودن هستی چیست؟

استاد: اندازه‌ای که من می‌دانم، عرض می‌کنم؛ این دنباله یک دم و دستگاهی در نیمه اول قرن بیستم است. در نیمه اول، این خیلی مفصل باز شد و حرف‌ها برایش زده شد. اگر هم خواستید ببینید، نظریه تصویری زبان است؛ می‌گفتند اگر زبان، ما به ازاء دارد، یک اتم به ازاء آن است و هر چه نیست، اصلاً بی‌معنا است. بی‌معنایی در زبان مطرح شد. جلسه قبل عرض کردم که خود کسی که این را گفت، حدود یازده سال بعد، خودش را رد کرد. حرف دومش درست بود، ولی حرف اولش هم مقدمه حرف دوم بود. یعنی اگر حرف اولش نبود که بعدی‌ها نمی‌شد. این کلی حرف است؛ امر واقع «fact»؛ یا واقع منفی یا مثبت. این آقا ناظر به آن‌ها این حرف را می‌زند و می‌گوید آن‌ها درست نیست و اصل حرف شما که می‌گویید از حیث هستی‌شناسی، عالم واقع، واقع‌های اتم اتم منفرد است، این حرف درستی نیست، بلکه واقع، اتمیک نیست. شما به‌صورت واقع درمی‌آورید و به‌صورت اتمیک درکش می‌کنید. این حرف او است.