قصد پایه‌محور در امور معاملی و امکان قصد آنها توسط هوش مصنوعی
شاگرد: فرمودید می‌خواهید به مرحله سوم علم با همان روش علمی برسیم. یعنی به بحث‌های فلسفی نرویم.
استاد: به جایی برسیم که چشمشان ببیند. وقتی چشم همه باحثین، یک چیزی را دید، در آن دید مشترکند.
شاگرد: این‌که فرمودید بسترش فراهم است…، یعنی می‌خواهید از همین روش علمی شاهد مثالی بیاورید که با همین پیچ گوشتی هم که به سراغ رادیو بروید، به این آنتنی می‌رسید که می‌فهمید از بیرون یک چیزی هست. یعنی می‌خواهید به قصد هوش مصنوعی که در فقه می‌خواهیم دنبالش برویم، با همین روش علمی به این برسیم که لابد از این است که یک امر مجردی باشد؟
استاد: نه، در هوش پایه‌محور… .
شاگرد: ما در فقه باید به‌دنبال قصد اشراق‌محور باشیم، که قصد اشراق‌محور هم در بستر هوش مصنوعی نمی‌تواند باشد.
استاد: مواردی در فقه داریم که قصد پایه‌محور کافی است. از دلیل می‌فهمیم. وقتی کافی بود نیازی نداریم… .
شاگرد: هوش مصنوعی هم می‌تواند انجام بدهد. مثال می‌فرمایید؟
استاد: معامله قصد انشاء می‌خواهد. از دلیل می‌فهمید که این قصد، الهیت و تقرب می‌خواهد یا یک چیزی است برای توصل به اعتباریات اجتماعی؟ نمی‌خواهم بگویم حتماً چنین است، ولی با آن فرق می‌کند.