[صد و چهارده]

در اصل توسط کنجکاو1 نوشته شده است

سخنم واضح بود شما حتی پیامبراهم کنارگذاشتید و تائید آیات قرآن را به شاهدان واگذار کردید به همین خاطر پرسیدم پیامبر چکارمی کردند که شاهدان باید تائید می کردند ؟

دوست گرامی، با اینکه مقصود من را دانستید دوباره تهمت خودتان را تکرار میکنید؟! کجا من پیامبر را کنارگذاشتم و تائید آیات قرآن را به شاهدان واگذار کردم؟ من تایید اینکه کدام لوح در حضور پیامبر خدا ص نوشته شده و کدام بعدا استنساخ شده، به شاهدان واگذار کردم، و الحمد لله معلوم شد که شما اصلا از الفاظ قرآن صرف نظر کردید و میگویید: معنی و مفهوم، مهم است! حالا که نمیتوانید جواب دهید که کدام از وصّی و أوصی را «علینا جمعه و قرآنه» خداوند متعال در کتابش جمع کرده، به مفهوم متشبث شدید! اما فرزند کوچک شما هم از شما جواب میخواهد که خلاصه خدا و پیامبر چه کار کردند که تو پدر من نمیدانی که لفظ خدا در کتابش وصّی بوده یا أوصی؟ پس چطور است که راضی نمیشوی که شاهدان شهادت بدهند که این لوح در حضور پیامبر نوشته شده و این را نقص خدا و پیامبر میدانی اما عملا نمیدانی که لفظ نازل شده چیست؟ دوست گرامی، فرزند کوچک شما هم جواب میخواهد، شعار چند روزی سرگرمش میکند اما بالأخره میفهمد فرق شعار را با جواب.

در اصل توسط hosyn نوشته شده است

دوست گرامی، یک دفعه دیگر عبارت را با دقت نگاه کنید، اصلا صحبت بر سر امکان جعل نیست که: «اگر می توانستند آیات قرآن را جعل کنند...» صحبت بر سر دو گونه لوح قرآن در زمان رسول الله است، لوحی که نزد خود حضرت نوشته شده بود و مردم شاهد بودند که این لوح نزد خود پیامبر نوشته شده، و لوحی که بعدا یک صحابی از روی لوحی که در محضر حضرت نوشته شده بود رونویسی کرده بود، لوح دوم احتمال اشتباه داشت، (دقت کنید، اشتباه در استنساخ، نه جعل آیات) ، چه حرفی است که بگوییم چون خداوند فرموده من خودم قران را حفظ میکنم پس اصلا امکان ندارد غلط در نوشتن قران پیدا شود! پس این همه دقت در نوشتن قرآن برای چیست؟ و طبق توضیح ابن حجر شاهدان شهادت به قرآن بودن نمیدادند بلکه شهادت میدادند که این لوح از نوع لوحی است که نزد خود پیامبر نوشته شده است، و لذا از احتمال سهو و اشتباه در استنساخ مصون است.