معنای قرائت مفرده

این نکته را هم باید بیاورم که یکی از ادله تعدد قرائات همین کلمه مفرده است. محدث نوری می‌گویند ببینید قرائت مفرده یعنی تعدد کنار برود. فقط یکی باشد. خب ابان هم که اصحاب ائمه علیه‌السلام بوده لذا آن چه که او داشته، همان قرائت درست بوده. خب پس چرا شیعه این را نیاورده اند؟! این معنایی که محدث نوری از مفرده دارند، در آن زمان اثری در آثارش نیست؛ یعنی وقتی می‌گوییم قرائت مفرده است، به این معنا است که قرائت یکی است! درحالی‌که منظور این نبوده است. قرائت مفرده در آن فضا به چه معنا است؟

شاگرد: اختیار القرائه

استاد: اختیار است، زمانی‌که امام باشد. اما اگر خود او امام نباشد، حق اختیار ندارد. اگر امام نیست مفرده یعنی فقط یک قرائت یک قاری را می‌تواند نقل کند. تمام. مثل همین قرآن های مطبوع ما که به آن‌ها مفرده می‌گویند. چرا مفرده است؟ چون فقط قرائت حفص از عاصم است و تمام. این مفرده می‌شود. مفرده یعنی از اول تا آخر کتاب تنها یک قرائت می‌باشد. کاری با قرائت دیگر ندارد. نه این‌که مفرده به‌معنای آنی باشد که نازل شدۀ واقعی است.