خلط دو اصطلاح تفرد و شاذ در عبارت صاحب مفتاح الکرامة
من برای جلسه بعدی اشاره می‌کنم. در صفحه شش جزوه عبارت بسیار سنگین هست. هم از نظر اعراب و دقت در آن. «ثمّ إنّه لو تمّ»؛ فاعل تمّ چیست؟«کانت جمیع القراءات متواترة»؛صاحب مفتاح الکرامه به شهید ثانی اشکال می‌کنند. در خواست من این است که به عبارت نگاه کنید. فاعل و مفعول آن را درست کنید. ببینید که به کجای حرف شهید می‌خواهند اشکال کنند. و ببینید با بحث‌هایی که ما کردیم اشکال ایشان وارد هست یا نیست. یعنی در اشکال ایشان آن چیزی که مفقود است که از آن اسم برده شود، کجا است؟ به گمانم با این بحث‌هایی که ما کردیم واضح می‌شود که صاحب مفتاح الکرامه بین تفرد و شذوذ فرق نگذاشتهاند. این‌که شهید گفته‌اند «شذوذ»، ایشان موارد تفرد در نظرشان آمده است. شهید گفتند «بعض ما روی عن السبعه شاذ»؛ ایشان گفتند یعنی «بعض ما روی عن السبعه متفرد». مثل خود ابن عامر. یعنی می‌گویند ابن عامر شاذ است، چون یک نفر بوده. و حال این‌که مقصود شهید این نبود.