قرائت اهل البیت و قرائات النبی، قراءات دارای نقل مدون و روایت خاص به ایشان
شاگرد٢: ظاهرا بین خود اهلبیت، قرائت اهل البیت بوده.
استاد: باز یادم آمد. صفحه دیگری هم هست. «مصادیق تعدد قرائات در کافی شریف و جمع آن با حدیث حرف واحد»، یعنی هم در کافی شریف «حرف واحد» و «کذبوا اعداء الله» آمده و هم به حمل شایع روایاتی آمده که دو قرائت است و در هر دو قرائت هم امام معصوم میفرمایند «قال الله». در یک بخش از این صفحه، عنوان « قراءة النبی ص و امیر المؤمنین ع و الائمة علیهالسلام» را هم باز کردهام. صفحهای مفصل است؛ من جمعآوری کردهام ولی نشده آن را ویرایش کنم. صفحه مفصلی است. اگر مراجعه کردید بدانید که نشده آن را ویرایش کنم. ولی صفحه ممتعی است. از همین نرمافزار جامع الاحادیث هر چه ممکنم بود آوردهام، تا بعداً دستهبندی و ویرایش شود.
شاگرد: محدث قمی در اعمال روز جمعه مفاتیح به آیة الکرسی که میرسد میگوید مستحب است آیة الکرسی را به قرائت اهل البیت و «علی التنزیل» بخوانید. با آیة الکرسی ما تفاوت دارد.
استاد: بله. سبعة احرف بالزیادة و النقص همه اینها را حل میکند.
حالا که آقا فرمودند من یکی از آنها را عرض میکنم؛ خدمت آقا آن روز گفتم؛ خود حفص دوری که خودش قاری و راوی مهم است. البته نه حفص معروف. این یکی دیگر از روات است. خودش کتابی دارد به نام «قرائات النبی صلیاللهعلیهوآله». در الشامله هست.
شاگرد: چه کسی؟
استاد: حفص دوری معروف که راوی ابوعمرو است. خودش هم قاری مهمی است. کتابی دارد به نام «قرائات النبی». خُب چطور خودت راوی هستی و از آن طرف کتابی داری به نام «قرائات النبی»؟! اینها برای آنها عادی بوده. یعنی فضای ذهنی آنها یک فضای خیلی روشنی بوده که در این مباحث اصلاً مشکلی نداشتند. اصلاً به اشکال برخورد نمی کردند.
شاگرد: مقصود او از قرائات النبی چه بوده؟
استاد: یعنی قرائاتی که روایات داریم حضرت به این صورت خواندهاند. فقط همین. یعنی قرائت مدون پیامبر خدا، نه آن قرائت متواتری که بدنه مسلمین از حضرت نقل کردهاند. آن نه، یک قرائتی است که به آن سند داریم. وقتی آدم میفهمد خیلی روشن است. اما وقتی آدم نفهمد میگوید یعنی چه؟ خُب اگر حضرت قرائت کردهاند بقیه چه میگویند؟! اما نزد او واضح است.