مقدمه
۱۲- الحسين بن محمد عن علي بن محمد عن الوشاء عن جميل بن دراج عن محمد بن مسلم عن زرارة عن أبي جعفر ع قال: إن القرآن واحد نزل من عند واحد و لكن الاختلاف يجيء من قبل الرواة.
۱۳- علي بن إبراهيم عن أبيه عن ابن أبي عمير عن عمر بن أذينة عن الفضيل بن يسار قال: قلت لأبي عبد الله ع إن الناس يقولون إن القرآن نزل على سبعة أحرف فقال كذبوا أعداء الله و لكنه نزل على حرف واحد من عند الواحد[1]
رسیدیم به ششمین امری که با نقل اجماع و ظاهر کلمات علماء حالت مقابل داشت. اصل مطلب، هم تذکرش خوب است و هم برای کسانی که نبودند خوب است. ایشان در صفحه چهارم فرمودند: «فالظاهر من کلام أکثر علمائنا و إجماعاتهم أنها متواترة إلیه صلی اللّٰه علیه و آله و سلم[2]»؛ همه این قرائات را خود حضرت فرمودند و از ملک وحی است. در ادامه ایشان شروع میکنند به بیان مقابل های آن. آن هایی که مقابل ظاهر اکثر علماء و اجماعاتشان هستند. شیخ الطائفه و جناب طبرسی رضوان الله تعالی علیهما را فرمودند. در ایام تابستان به تفصیل بحث کردیم. این نسبتی است که از زمان صاحب حدائق آمده و قبل از ایشان احدی نگفته. آن جایی که جایش بوده هم نگفته اند. آن جایی که جایش بوده به ایشان نسبت بدهند، اما کسی نسبت نداده است. اولی کتاب صاحب حدائق بودند که به ایشان نسبت دادهاند. شاید چندین جلسه راجع به آن صحبت شد.
در ادامه از کلمات زرکشی و فخر رازی هم صحبت شد. سومین نفر هم زمخشری بود. ششمین مورد که مهمترین بخش بحث در قبال تواتر قرائات است، مسأله صحیحه فضیل و خبر زراره است. هفته قبل عرض کردم که ایشان تعبیر به خبر میکنند و مرحوم مجلسی هم در مرآة تعبیر به «ضعیف» کردند. من نشد تازگی نگاه کنم اما در ذهنم هست که نرمافزار درایة النور این حدیث زراره را به عنوان صحیح ثبت کرده است.
[1]الكافي (ط - الإسلامية) ج۲ ص ۶۳۰
[2]مفتاح الکرامة في شرح قواعد العلامة(ط - دار الاحیاء التراث) ج٢ ص ٣٩٢