توثیق روایت فضیل بن یسار؛ «کذبوا اعداء الله»

 

حالا برگردیم به دو روایت شریف. «قال الصادق علیه السلام فی صحیح الفضیل»؛ کافی شریف، چاپ اسلامیه، جلد دوم، صفحه ۶٣٠، حدیث سیزدهم.

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ النَّاسَ يَقُولُونَ إِنَّ الْقُرْآنَ نَزَلَ عَلَى سَبْعَةِ أَحْرُفٍ فَقَالَ كَذَبُوا أَعْدَاءُ اللَّهِ وَ لَكِنَّهُ نَزَلَ عَلَى حَرْفٍ وَاحِدٍ مِنْ عِنْدِ الْوَاحِدِ[1]

مرحوم مجلسی در مرآة العقول وقتی به این روایت می‌رسند می‌فرمایند «حسن». خب وجهش هم روشن است. وجهش به‌خاطر پدر علی بن ابراهیم است؛ ابراهیم بن هاشم. ایشان به‌خاطر او تعبیر به «حسن» کرده‌اند. ولی صاحب مفتاح الکرامه فرمودند «قال الصادق علیه‌السلام فی صحیح الفضیل». همین هم خوب است. بعد فرمودند: «و مثله خبر زرارة»؛ خبر زراره روایت قبلی است. 

[1] الكافي- طالاسلامية ج٢ ص۶٣٠