شعار شدن جهر به بسم الله الرحمن الرحیم
نقض بسمله را هم عرض کردم؛ اگر اجماع رخصتا و تقیتا بود، اما در خصوص بسم الله یک دفعه شعار شیعه میشود؟! در خصوص بسم الله، خلاف قراء سبعه هم هست. حالا بحث آن را بعداً میآوریم. اگر اجماع رخصتا و تقیتا بود، چطور در بسم الله رخصتا و تقیتا نیامد؟! در آن جا رخصت و تقیه نیامد و شعار شیعه شد که نمیتوانید بسم الله را ترک کنید. یا حتی در استحباب آن؛ در صلات اخفاتیه ظهر و عصر، شعار شیعه این است که «الجهر بالبسمله». این شعار شیعه است. رخصت و تقیه تمام شد. هیچکدام از اینها نیست. بلکه «یستحب الجهر»، در اینجا مماشات کنار رفت. اما در مورد کلمه «مالک» و «ملک» که وحی الهی است، باید ببینیم ملک وحی کدام یک از آنها را آورده تا در نماز بخوانیم؟ فقهای بزرگ به مشکل بربخورند و بگویند باید دو نماز بخوانیم! در استحباب شعار شد و مماشات نبود و شیعه حرف خودش را زد.