یک سوره دانستن «ضحی » و «الم نشرح»
همین امروز در کشف الغطاء می‌دیدم. ایشان می‌فرمایند ما تابع قراء سبعه در قرائتشان هستیم، نه در مذاهب آن‌ها. خیلی جالب است. بعد می‌گویند مذاهب قراء سبعه چیست. یکی از مذاهب آن‌ها این است که سوره «ضحی» و «الم نشرح» را دو سوره می‌دانند اما نزد ما یکی است. ببینید در اینجا اجماع نیامد؟ در اینجا مماشات نبود؟ یعنی در موارد ریز شیعه حرف خودش را زده. این‌ها مبعدات این است که اجماع مماشات باشد.
تعبیرات تندی مانند «کذبوا اعداء الله» کرده‌اند. این «کذبوا» یعنی مماشات؟! یعنی تقیه؟! ابن مسعود ضال است، این مماشات و تقیه است؟! حرف‌ها زده شده اما در کنارش شیعه اجماع داشته‌اند.
شاگرد: این‌ها مشکل ساز نیست، این مشکل ساز است که بگوییم قرائت شاذ را قبول نداریم و آن‌ها بگویند پس قرآن ما را قبول ندارید و قرآن دیگری دارید. جهر بسم الله و این‌که آن دو سوره را یک سوره قرار داده‌اند خیلی مشکل ساز نیست.
استاد: ببینید شیعه می‌گوید ما قرآن شما را به «مالک» می‌خوانیم، یعنی قرآن را قبول نداریم؟! ما به قرائت عاصم می‌خوانیم، نه به قرائت اهل مدینه که «ملک» می‌خوانند. یعنی قرآن شما را قبول نداریم؟! چه فرقی می‌کند با بسم الله؟! می‌گویند حتماً باید بسم الله را بگویید. شیعه می‌گوید ما قرآن شما را که قبول داریم، قرائتتان را هم قبول داریم، قرائت «مالک» شما را قبول داریم. کجای این اشکال دارد؟!اگر شیعه بگوید ما قرآن شما را قبول نداریم، قرائت شما را قبول نداریم، درست است. اما شیعه می‌گوید ما احدی القرائات شما را قبول داریم که خود شما می‌گویید که مخیر هستیم. کجای این مشکل ساز می‌شود؟!