بحث تاریخ معیار های قرائت در کتاب آقای هادی فضلی

 

استاد: حالا این فرمایش شما باشد. فعلاً می‌خواهم به فرمایش علامه برگردم. آن چه که شما می‌گویید علی ای حال این است که می‌خواهید در اصل موازین سه گانه خدشه کنید. این حرف دیگری است. کتاب آقای هادی فضلی –القرائات القرآنیه تألیف و تاریخ- را در کتب مرجع اهل‌سنت به‌عنوان منابع خودشان زیاد می‌آورند. حتی به آن ارجاع می‌دهند. یعنی کتاب آقای هادی فضلی برای آن‌ها هم مرجعیت دارد. علی ای حال ایشان یک فصل دارند. می‌گویند تاریخ معیارها. می‌گویند معیارهای سه گانه یک تاریخی دارد. اولین کسی که معیار ارائه داد، ابن مجاهد بود. دومین کسی که معیار ارائه دارد مکی بن ابی‌طالب بود. همین‌طور می‌آیند تا به ابن جزری ختم می‌کنند.

از چیزهایی که عرض طلبگی من است، محضر آقای هادی فضلی بی ادبی نباشد، از چیزهایی که در این کتاب‌های کلاسیک بدجوری می‌ماند، این مسامحات است. ایشان می‌گویند معیار ابن مجاهد بر محوریت قاری بود. من به گمانم این حرف اصلاً درست نیست. یعنی زمینه سوء برداشت های بعدی می‌شود. هرگز محور معیار هایش ابن مجاهد بر قاری نبوده. ظاهر عبارتش ممکن است اینی باشد که ایشان می‌گویند. اما دنبالش می‌گوید اگر من این هفت نفر را می‌گویم به این خاطر است که مشهور است. «المتلقی عن اولاهم». یعنی سینه به سینه مردم بلد آن قاری این را متواتر داشتند. این را خود ابن مجاهد در مقدمه می‌گوید. اما ایشان می‌گویند محورش بر قاری است. کجا بر قاری است؟! بلاریب بر همان شهرت و تواتر میدانی است.