تواتر نزد چه کسانی معیار است؟ مردم عادی امروز یا متخصص علوم قرآنی؟

 

حالا من بعداً عرض می‌کنم ما حتی قرائاتی وراء عشر داریم که می‌توانیم تواترش را ثابت کنیم. خب اگر بگویند برای ما که جایز نیست، ما باید همین هفت تا را بخوانیم. ایشان این را گفتند. عرض من این است که «برای ما» یعنی چه؟ شما که می‌گویید «ما»، مقصود از ما در اینجا چه کسی است؟ آقای شعرانی می‌فرمایند آن قرائتی که سعید می‌خواند برای ما جایز نیست، ولو برای او متواتر بود و جایز بود و قرآن بود، اما برای ما چون متواتر نیست قرآن نیست. این «ما» چه کسی است؟ یعنی ما ایرانی‌ها؟! برای آقای شعرانی که شاطبیه خوانده و شاگردان ایشان که می‌گویند تواتر سبع ثابت است و غیر از آن ثابت نیست؟ اما اگر بگویند «ما» یعنی ما ایرانی‌ها، دراین‌صورت سبع متواتر است؟ هست یا نیست؟

شاگرد: نیست.

استاد: از کجا نیست؟من شاهد خوبی برای آن بگویم که در مباحثه زیاد تکرار کرده‌ام. اگر برای ما –حتی حوزوی ها- سبع متواتر بود، در کتاب درسی و حوزوی التمهید نمی گفتند که قرائت متواتر تنها یکی است و آن هم حفص از عاصم است. بقیه قرائات اصلاً برای مسلمین نیست. دیدید که ایشان تصریح می‌کنند. خب آقای شعرانی، در زمان ما این کتاب، کتاب درسی است، در این کتاب می‌گویند که متواتر تنها یکی از آن‌ها است. پس هفت تا اصلاً متواتر نشد. اگر می‌گویید مقصود از ما، یعنی ما مأنوسین فعلی، خب هفت تا از آن‌ها هم متواتر نیست. کدام یک از ما سبعه به گوشمان خورده؟