توسعه ابن جزری در دو شرط موافقت با مصحف و عربیت

 

شاگرد: دراین‌صورت شرط عربیت و رسم، موضوعیت ندارد.

استاد: در خود آن دو شرط هم ابن جزری آن دو را کاری کرده که خیلی وسیعش کرده. گویا تهش هیچ چیزی نمانده است. ما این بخش از النشر را مباحثه کردیم. او می‌گوید «کل ما وافق المصحف ولو احتمالاً»، بعد می‌گوید «و وافق وجه العربیه ولو بوجه». لذا خود ابن جزری در آن دو شرط هم بحث‌های مفصلی دارد، آن‌ها را توسعه می‌دهد.

شاگرد: «علیهُ الله» موافق وجه عربی است؟

استاد: آن‌که قرائت حفص است. غیر از قرائت او هم هست. جری را که به حمزه نسبت داده‌اند، دعواهایی که سرش هست یکی جر در «و الارحامِ» است. «وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذي تَسائَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحامِ‏[1]» و موارد دیگری که موافق عربیت نیستند. ان شالله اگر کلام ابوشامه در تسکب العبرات خواندیم، آن جا عرض می‌کنم. او همه این‌ها را ردیف می‌کند و بعد می‌گوید شاید این‌ها از خطای راوی است، بعد هم تسکب العبرات را دنباله اش می‌گوید.

 

 

والحمد لله رب العالمین

[1]النساء ۱