الف) شاهدیت رسم « صراط » بر وجود دو قرائت و تحفظ مسلمین بر قرائات
شاگرد: این فرمایش که فرمودید قرآن طوری کتابت شده که هم «ملک» و هم «مالک» خوانده شود، این کار نسبت به مفسده هایی که بعداً بر آن مترتب می‌شود ترجیح دارد؟ مثلاً این‌که اختلاف شود که کدام قرائت صحیح است و … .
استاد: ببینید ابتدا گفتید که تو می‌گویی، این را من نمی‌گویم. ما قبلاً در مورد این‌که این رسم به این صورت نوشته شده، مباحثه کردیم. ابن جزری می‌گوید، قبلش دانی سیصد، چهارصد سال قبل از او می‌گوید و … . وقتی نگاه می‌کنید می‌بینید این‌که می‌گویند کاتب به این صورت می‌نوشت… . مثلاً می‌گویند عرب لغت «صراط» را با «ص» ندارد. خب پس چرا کاتب با «ص» نوشت؟! می‌گویند چون مسلمانان از حضرت دو جور شنیده بودند که ملک وحی آورده–یکی صراط با ص و یکی سراط با س- لذا کاتب گفت اگر با «س» بنویسم مطابق لغت عرب است و همه هم طبق آن می‌خوانند اما قرائت با «ص»، نسی منسی می‌شود. گفت من «صراط» را با «ص» می‌نویسم تا حافظ قرائت «ص» باشد، و قرائت «س» را که خود عرب هم می‌خواند. الآن هم که عروه را باز می‌کنید مرحوم سید می‌گویند «یجوز قرائة الصراط، بصاد و السین». چرا؟ چون قراء سبعه خوانده‌اند. این‌ها نکات مهمی است. من عرض نکردم. من دارم این‌ها را نقل می‌کنم. پس من نمی‌گویم، این‌ها از قدیم بوده و می‌گفتند که در رسم المصحف تعمد داشتند که این‌ها را بیاورند.