اشکال محدث نوری : یحیی بن وثاب مقریِ امام صادق(ع)!
مرحوم محدث نوری[1] آمدند شعر و بیت خواندند؛ شعر «چه خوش گفته‌ست سعدی در زلیخا / اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْکأسَاً و ناوِلْها!»؛ شعری بالاتر از این می‌شد که محدث نوری برای کسانی که راجع به حمزه حرف زده‌اند بخواند؟! حرفشان چه بود؟ ایشان از یک کتابی نقل می‌کنند و می‌گویند دو کتاب دارد. از سبط ابو اللیث سمرقندی-محمد بن محمود- نقل می‌کند. می‌گویند «فی کتابیه»، اسم کتاب‌ها را که نمی برند. من الآن نمی دانم، باید دنبال آن برویم. بعد می‌گویند موید آن تفسیر نیشابوری و اتقان سیوطی است. بعد که می‌خواهند رد کنند فرمودند: کذب در کذب است. می‌فرمایند استاد حمزه، امام صادق علیه‌السلام بودند. چند استاد دیگر هم دارد. بعد می‌گویند همه این‌ها که یکی از آن‌ها امام صادق علیه‌السلام است، از یحیی بن وثاب نقل می‌کنند. یعنی او مقری و استادشان بوده. می‌گویند ببینید کار به کجا می‌رسد که استاد امام صادق یحیی بن وثاب می‌شود!
[1]فصل الخطاب في إثبات تحريف كتاب رب الأرباب ص271 ؛ نقول ذکر محمد بن محمود سبط ابی اللیث السمرقندی و هو من اکابر محققیهم فی هذا الفن فی کتابیه فی القراءه و وافقه فی اکثر ما ذکره السیوطی و النیشابوری و ابن خلکان و الشیخ ابو علی الطبری رحمه الله و غیرهم ما محرره نافع و هو ابو رویم…. منها عد مولانا الصادق علیه‌السلام من مشایخ حمزه فی عداد الاعمش و السبیعی و ابن ابی لیلی و اخذ القرائه عن یحیی بن وثاب و انتهاء قرائته علیه‌السلام الی عبد الله بن مسعود و لنعم ما قیل «چه خوش گفت سعدی در زلیخا/ الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها»، و فیه انحاء من الکذب الصریح لا یخفی علی ذی شعور. سیما فی اخذه علیه‌السلام القرائه عن یحیی کتعلم الحسنین علیه‌السلام فی السلمی…