انتقاد تند بعضی از علماء قرائات نسبت به جمع القرائة
تازگی به نکاتی خوبی برخورد کردم. این‌ها را اشاره می‌کنم بعد خودتان پی جوی کنید. یکی همین مسأله افراد القرائه و جمع القرائه است. شما جلسه قبل اصطلاح جمع الماهر را فرمودید. الآنی ها جمع الماهر را انجام می‌دهند. این اصطلاحی است که قبلاً اصطلاح «ماهر» آن بوده و الآن « جمع الماهر» اصطلاح قراء الآن است. دیدم در مصر کتاب خیلی تندی در رد همین اصل جمع منتشر شده است. کتاب «الآیات البینات» که برای پسر محمد بن علی بن خلف الحسینی است. از قراء بسیار مهم مصر است. این مصاحفی که در مصر از حدود پنجاه-شصت سال پیش با طبع تحقیقی بسیار خوبی صورت گرفته، رئیسشان ایشان بوده.
این مصحفی که در دست من است، مصحف نفیسی است. در مسجد الحرام کسی آمده به نحو خیلی عجیبی به دیگری داده. این شخص ایستاده بوده و قرآن تمام شده. با حالت زاری بر می‌گردد و می‌گوید به من مصحف نرسیده است. مصحف خود سعودی ها را می‌گفت. کسی مقابل او می‌آید و این مصحف را به او می‌دهد که برای مصر است.
شاگرد: قرائت ورش از نافع است؟
استاد: نه، روایت حفص است.
شاگرد٢: این مطلب در خصوص همین نسخه در دست شما است؟
استاد: بله، ولی می‌خواستم توضیح را از این مصحف عرض کنم. نوشته: «اخذ بیان وقوفه و علاماتها مما قررها الاستاذ محمد بن علی الحسینی شیخ المقاري المصریه سابقات». پسر ایشان ابوبکر محمد بن علی است که کتاب الآیات البینات را نوشته است. این الآیات البینات در دفاع از پدرش است. پدرش می گفته جمع نخوانید. قاری های مصری‌ای هم که جمع می‌خواندند را نهی می‌کردند و می‌گفتند که بدعت است. خیلی مخالف بوده. پسرش هم کتاب الآیات البینات را در رد جمع نوشته است. یکی از مصری ها که گفته بود جمع جایز است و چرا می‌گویند جایز نیست، این در رد او نوشته است.