جواز قرائات متعدد در نماز
شاگرد: فرض کنید که در سوره حمد سه قرائت مختلفه هست. می‌توانیم یکی از آن را از نافع بخوانیم و یکی از آن را از ابن کثیر و …؟
استاد: برای من که صاف است. به طور قطع و مرحوم سید هم این را دارند و ایشان تخییر ابتدائی نمی‌دانند بلکه تخییر استمراری است.
شاگرد: در رکعت اول هر دو را بخوانیم. مثلاً آیه اول را از یک قاری بخوانیم. آیه دوم را از قاری دیگر.
استاد: می‌گویند آن هم جایز است اما مستحب این است که این کار را نکنید. ایشان در مقامات عشره دارند. می‌گویند مستحب این است که این کار را نکنید ولی جایز است. یعنی شما می‌توانید در یک قرائت حمد، یک آیه را از یک قرائت بخوانید، آیه دیگر را از قرائت دیگر بخوانید. اما می‌گویند طوری نباشد که با هم به تهافت برسد. مثلاً «فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمات[1]» و«فتلقی آدمَ من ربه کلماتٌ» را به‌صورت «فتلقی آدمَ من ربه کلماتٍ» نخوانید. این دیگر غلط می‌شود.
شاگرد: اگر به این صورت باشد، معارفی که از قرآن به دست می‌آید حاصل ضرب این‌ها می‌شود.
استاد: به نظرم در تفسیر بیان السعاده دیدم یا جای دیگر، که ایشان یک آیه را با تمام قرائاتش می‌گوید یک میلیون وجه یا بیشتر استفاده می‌شود.
شاگرد٢: این همان شاخه گل است .
استاد: شاخه گل یک بخشی از آن است. ما هم استعمال لفظ در اکثر از یک معنا داریم و هم تعدد قرائت داریم. این‌ها از نظر دقت با هم تفاوت دارند. لفظ واحد و معنای متعدد، لفظ متعدد و معنا هم متعدد.
[1]البقره ٣٧