روایت امام رضا (ع)؛ کاشف از ذهنیت مردم پیرامون قرائات مخالف مصحف عثمان
نکته ی دومی که از این روایت می‌خواهم استفاده کنم این است: این روایت شریفه یکی از بهترین شواهد تاریخی برای این چیزی است که عرض کردم. بر ذهنیت حاکم بر فضای عالم و جاهل قرن دویست تا سیصد. حضرت در مجلس مامون بودند که «قالت العلماء فاخبرنا» علماء گفتند به ما خبر بده. حضرت چه جواب دادند؟ آیه «أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ وَ رَهْطَكَ الْمُخْلَصِينَ» را قرائت کردند و فرمودند «و هو قرائة ابیّ و ثابت فی مصحف ابن مسعود». در همین زمان که حضرت در مرو و خراسان تشریف داشتند –حدود سال ٢٠١ بود که شهادت حضرت طولی نکشید- فراء یکی از مهم‌ترین علماء علوم ادب و قرآنی است. فراء خیلی معروف است. معانی القرآن او موجود است. به نظر غریب القرآن او هم هست. دو-سه کتاب او هست. ٢٠٧ وفات کرده. یعنی حدود پنج سال بعد از شهادت امام رضا علیه‌السلام وفات کرده.
در معانی القرآن او نگاه کنید. در مواضع مختلف می‌گوید «رایت فی مصاحف عبدالله». پس این‌که حضرت می‌گویند «و هی ثابتة فی مصحف عبدالله» در یک فضایی می‌گویند که علماء نمی‌توانند چیزی بگویند. فراء می‌گوید من این‌ها را دیدم. پس نگوییم حضرت یک دفعه سراغ مصحف عبد الله رفتند. نه، آن زمان این‌ها در دست علماء بود و همه خبر داشتند. لذا همه ساکت شدند و حرفی نزدند. در چنین فضایی که شما می‌بینید حضرت به قرائت مصحف عبد الله حرف می‌زنند، فراء این‌ها را می‌گوید.