بررسی احتمال کلمه‌ی «عُدَد» در تعبیر «لک یا الهی وحدانیه العُدد»
بنده‌ی نکته‌ا‌ی طلبگی را عرض کنم. خداوند، آن هم‌بحثیِ ما را رحمت کند. می‌گفت: شما فوری دست می‌برید. شما در صدر و ذیل عبارت فکر کنید. آیا می‌توانیم، بخوانیم به این صورت بخوانیم: «لک یا الهی وحدانیة العُدد»؟ چرا؟؛ شاهدش هم «وَ مَلَکةُ الْقُدْرَةِ الصَّمَدِ» است. «عُدد» یعنی قُوی؛ عِدة و عُدة. «وحدانیة العُدد» یعنی همه‌ی قواها در تو به‌طور واحد جمع هستند. هم‌چنین در ادامه، وقتی می‌خواهند قدرت را بگویند، می‌گویند: «و ملکة القدرة». وحدانیت عُدد و ملکه‌ی قدرت.
شاگرد: با این بیانی که فرمودید، از متفاهم عرفی فاصله نگرفتید؟ یعنی با ادبیات اهل‌البیت علیهم السلام، در جای دیگر فرمودید در این‌جا منظور از وحدانیت این‌طور است.
استاد: خیر؛ چون لام در این‌جا، «لام» ملک است. خیلی قشنگ است.
شاگرد: با بیان شما، «خالق کل شیء» هم معنای خاصی پیدا کرد؟
استاد: بله؛ به یک معنای بسیار وسیع است.
شاگرد ٢: این‌که ملا صدرا می‌گوید: «مشیّء الاشیاء» به همین اشاره ندارد؟
استاد: بله؛ اگر منظور را طبایع اشیاء بگیریم، همین می‌شود.
شاگرد ٢: این حرف بزرگ‌تر از حرکت جوهری است.
استاد: بله؛ مشأن الشئون، مفرّق بین شأن و ذو الشأن.
و الحمد للّه ربّ العالمین و صلّی اللّه علی محمد و آله الطیبین الطاهرین.