الف) مقاییس: «سلم» به‌معنای صحت و عافیت
در مادهی «سلم» در التحقیق، کلماتی را آورده‌اند. یکی از جاهای خیلی مفصل التحقیق هم همین مادهی «سلم» است. سایر کتب لغت هم، راجع به مادهی «سلم»، نسبتاً مفصل بحث کرده‌اند. ایشان طبق رسمشان، از کلمات در کتب دیگر و مواردی که در نظرشان جالب و راه‌گشا بوده است را آورده‌اند. اولین مورد از مقاییس ابنفارس است:
«مقا- سلم: معظم بابه من الصحة و العافية، و يكون فيه ما يشذ، و الشاذ عنه قليل. فالسلامة: أن يسلم الإنسان من العاهة و الأذى»[1].
«سلم: معظم بابه من الصحة و العافية»؛ اصل معنای «سلم» سلامت است. سلامت از مرض و آفت. ابنفارس به این صورت معنا کرده است.
[1]. علامهی مصطفوی، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج ۵، ص ۱۸۷.