فضای محکم مقرین

شاگرد: ایشان تصریح می کند که «انها کلها قرآن»؟

استاد: آن برای ابن حاجب بود. ایشان هم رد نمی‌کند. می‌گوید «قرائات کلها قرآن»؛ یعنی منزل من عند الله. ابن حاجب مدافع این است فقط گفته که در اداء این را قبول ندارم. آن هم در فضای تخصصی مقرین هنگامه ای به پا کرده. همه او را کوبیده‌اند. فضای مقرین خیلی عجیب است. اگر شما آن را ببینید حساسیت دارند در این‌که حتی کسی خدشه کند که این مد، متوسط است یا عالی است. مثلاً اماله متوسطه است یا اماله رقیقه و خفیفه است. می‌گویند استاد من از استادش گفته و تا حضرت می‌رسانند. یعنی خیلی متعصب هستند. اوائل که ما باورمان نمی‌شد. بعداً که من با این کتاب‌ها انس گرفتم دیدم.

حتی یکی از آقایان چیزی گذاشتند در تبعیت در خواندن به تحقیق، یعنی حتی در نحوه خواندن؛ تحقیق بخواند یا حدر بخواند؛ می‌گوید به این روایت تحقیق می‌خوانم، خودم تحقیق نمی خوانم [بلکه مستند به روایت تحقیق می خوانم]. یعنی حتی در ظرافت کاری های نحوه خواندن هم آدرس می‌دهد و سند می‌دهد و طریق ذکر می‌کند. این جور اهمیت در فضای آن‌ها است. اما این‌که ما یک دفعه همه را به هم بزنیم، قرار نیست دستگاه آن‌ها به هم بخورد. البته مقصود من هم این نیست که دربست این‌ها را قبول کنیم. بلکه می‌خواهم فضای آن‌ها دستمان بیاید و بدون تصور فضای کلاس آن‌ها چیزی نگوییم.

اما باقلانی؛ باقلانی در ۴٠٣ وفات کرده. من عبارت ایشان را گذاشته‌ام. در الانتصار می‌گوید همه این‌ها منزل است. این هم برای آن نکته‌ای که دیروز فرمودید. ایشان گفتند که باقلانی خیلی قبل از ابن جزری است. او می‌گوید همه این‌ها منزل من عند الله است. گفتند حتی قبل از دانی است. دانی ۴۴۴ است. او ۴٠٣ است.

عبارت مفتاح را ببینیم.