ظهور معنا در بستر ارتباط نمادها

{00:44:30}

آنچه که در تفاوت درک معنا بسیار اهمیت دارد، این است که ما نمادهایی درست کنیم که در دل آن‌ها چند نماد باشد. مثلاً یک پرانتز بکشیم و در آن دو دایره به هم چسبیده و یک ت بگذاریم. دو نماد می‌شود؛ نماد ت و نماد دو دایره به هم چسبیده را در یک پرانتز بگذارید و اسم آن را یک نماد بگذارید؛ مثلاً اسم آن را نماد دو یا شکل دو بگذارید یا اسم آن را مثلث بگذارید. برای این‌که ذهن شما سراغ معنا نرود، اسم آن را مثلث بگذارید. الآن مثلث، نماد چیست؟ نماد یک چیز نیست. نماد دو دایره به هم چسبیده است که عملگر ریاضی بود و ت؛ می‌گویید دو دایره و ت. عملگر واو عملگر منطقی بود. این خیلی مهم است. وقتی می‌گویید مثلث، مثلث نه یعنی یک چیز، بلکه یعنی مجموع یک عملگر ریاضی - یعنی دو دایره به هم چسبیده - به اضافه یک نماد ت. پس مثلث به این معنا است.

حالا در پرانتز سه دایره کنار هم بگذارید به اضافه ت؛ کل این پرانتز را مربع بگذارید؛ آن، مثلث بود و این، مربع است. مربع، حالا به چه معنا است؟ مربع نه یعنی سه دایره، بلکه مربع یعنی سه دایره به هم چسبیده به اضافه منطقی ت. شما همین را گسترده کنید. بعداً به چیزهای بسیار زیادی می‌رسید و می‌گویید مثلث با مربع، محل اشتراک دارند یا ندارند؟ محل اشتراک آن‌ها نماد ت است؛ دایره‌هایشان با هم فرق دارد، اما در نماد ت شریک هستند. وقتی گسترده‌اش کنید، این ت یعنی تعدد؛ یعنی کثرت. یک دایره، تعدد ندارد، اما دو دایره، تعدد هم داشت و در آن تعدد بود.

الآن وقتی می‌خواهید نمادها را جمع کنید، در آخر کار می‌گویید دو دایره و سه دایره، یعنی مثلث و مربع، هر دو متعدد هستند و وصف تعدد را دارند. اما نماد دیگر که در آن ت نیست، اشتراک تعدد را ندارد. حالا این را گسترده کنید. یعنی یک وقتی است که مثلث می‌گویید، اما نه یعنی دو دایره و…، بلکه یعنی صد چیز. یک مثلث می‌گویید و وقتی آن را می‌بینید، می‌بینید یک پرانتزی است که پنجاه پرانتز دیگر در آن پرانتز هست. حالا که الآن مثلث می‌گویید، یک نماد است، اما نمادی است که چه ارتباطی با نمادهای دیگر دارد. وقتی این ارتباطات شروع می‌کند و با هم رابطه برقرار می‌کنند، رابطه‌های آن، محل ظهور معانی است. یعنی معنادار هست، ولو درک معنا نمی‌کند؛ جلسه قبل عرض کردم. یعنی الآن این نمادها دارد معنای تعدد را به ظهور می‌آورد و همه این نمادها، معنادار هستند، اما درک معنا نداریم. چرا؟ چون در پایه است.

والحمد لله رب العالمین