صد سال پر رنگ شدن روایات حرف واحد و تأثیر آن در کلمات وحید بهبهانی
نتیجه آن چه شد؟ در قرن یازدهم محدثین روایات حرف واحد را در فضای علمی پر رنگ کردند و ذهن بزرگی مثل وحید هم به اینجا آمدند. در چه فضایی؟ در فضایی که حدود صد سال، روایات حرف واحد پر رنگ شده است. بعد میگویند تبیان و مجمع هم که فرمودند: «ان المعروف من مذهب اصحابنا ان القرآن حرف واحد»، در روایات اهل البیت معروف است که حرف واحد است. وحید در این فضا قرار گرفتند که چه کار کنیم؟! خوبی کار وحید این است که از آن اجماع دست برنداشتند و گفتند ما گیری نداریم که اجماع علماء شیعه بوده که این قرائات –آنهایی که متداول بوده- همه مجاز است. همانی که شیخ الطائفه فرمودند. وقتی که وحید این را فرمودند، بعد فرمودند ولی بهتر این است که قرائتی را بخوانند که بین قراء سبعه متداول است؛ اما اگر یکی از آنها شاذ شد سراغ آن نروند. قبلاً اجماع بود که همه آنها جایز است. لذا وقتی یکی گفت که معلوم نیست بعضی از این سبع متواتر باشد، صاحب مدارک فرمودند «مشکل جدا». یعنی مخالف اجماع امامیه است. چطور با اینکه یکی از قراء سبعه است، شما میگویید جایز نیست؟! «مشکل جدا» یعنی خلاف اجماع است. اما ایشان میفرمایند بهتر این است که اگر شاذ شد سراغ آن نروید[1]. سراغ متداول بین این سبعه بروید. من اینها را در صفحهای آوردهام؛ کلمات وحید بهبهانی.
[1]مصابيح الظلام، ج۷، ص: ۲۲۵ ؛و قد نقلوا الإجماع على صحّة السبعة، و مع ذلك الأولى اختيار المتداول مهما تيسّر.
بدون نظر