رفتن به محتوای اصلی

برخی از تذکرات

و أمّا ما وقع فی المقام الثانی فالظاهر من کلام أکثر علمائنا و إجماعاتهم أنّها متواترة إلیه صلی الله علیه و آله و سلم و نقل الإمام الرازی اتفاق أکثر أصحابه علی ذلک کما یأتی نقل کلامه. و قال الشهید الثانی فی «المقاصد العلیة»: إنّ کلًّا من القراءات السبع من عند اللّٰه تعالی نزل به الروح الأمین علی قلب سیّد المرسلین صلی الله علیه و آله و سلم و علّم الطاهرین تخفیفاً علی الامّة و تهویناً علی أهل هذه الملّة[1]

در مقاصد العلیه «علّم الطاهرین» که نیست. من نمی‌دانم از کجا در نسخه مفتاح الکرامه آمده. علاوه که «علّم» با تشدید در نسخه جدید مفتاح الکرامه هست. در طبع قدیم خود ناسخ شبهه ای داشته. نوشته «صلی الله علیه و آله»، «و سلم» هم ندارد. بعد نوشته «و علّم الطاهرین» و سه علامت سؤال گذاشته. تایپیست به این صورت تایپ کرده. آیا نتوانسته بخواند؟ من نسخه قدیمی را ندارم که ببینیم. علی ای حال آن چه که به ذهن می‌آید و می‌تواند خیلی ساده باشد «صلی الله علیه و آله الطاهرین» است. یعنی اصل این باشد: «صلی الله علیه و علی آله الطاهرین». یعنی در نسخه مفتاح الکرامه به این صورت باشد. اگر هم «علّم الطاهرین» باشد معنا مانعی ندارد. به معنای اهل البیت علیه‌السلام است. «نزل به الروح الامین علی قلب سید المرسلین صلی‌الله‌علیه‌وآله و علّم الطاهرین». حضرت آن چیزی که بر قلب مبارکش نازل شده بود را بر طاهرین از آلشان تعلیم فرمودند. مانعی ندارد ولی در نسخه اصلی نیست. شهید این را نفرموده اند. مهم این است که ببینیم نسخه ای از مقاصد العلیه هست که این را داشته باشد؟ اگر هیچ نسخه ای از آن این را نداشته باشد، در اینجا اصلاً جایی ندارد که معطلش شویم. این‌که چه اتفاقی افتاده باید پی جویی کنیم.

دیروز از مطالبی صحبت شد. من هرچه که یادم آمد را عرض کردم. من هم به سهم خودم طلبه‌ای هستم که مطالعه می‌کنم، گاهی چیزهایی را تازه دیده‌ام و در حافظه‌ام هست و آن را می‌گویم. مدام هم تأکید می‌کنم که این از حافظه به هم ریخته طلبگی است. لذا باید به اصل و منبع آن مراجعه شود. چرا عرض می‌کنم؟ اگر بفرمایید نگو، نمی‌گویم. قبلاً عرض کردم که من می‌بینم حیف است. این‌ها نکاتی است که الآن به ذهن می‌آید و باید گفته شود. چون بحث به جمع‌بندی این نکات است. کسی که پنجاه نکته دقیق از این مطالب بداند محال است که برخی از توهمات را بکند. کسی که این نکات را نمی‌داند به‌راحتی مسامحه می‌کند و اشتباه می‌فهمد و جلو می‌رود. این نکات کم نیست باید همه این‌ها را یادداشت کنیم و شماره بزنیم. همه این‌ها شماره بندی و حساب شده باشد. شما هم -و بعضی که در مباحثه‌های قبلی تشریف نداشتید- هر چه که به ذهنتان می‌آید، از اشکال و … بفرمایید. این‌طور نباشد که بگویید ما که نبودیم و این شیخ می‌گوید شما نبودید. من این‌طور عرض نمی‌کنم که چون شما نبودید فرمایش نکنید، بلکه حتماً فرمایشتان را بگویید. اگر من یادم بیاید که آن را بحث کرده‌ایم، تذکر می‌دهم که این‌ها هست. یادآوری است. اگر فهرست بندی هم شده باشد مراجعه می‌کنید. اگر هم یادم نیامد بحث می‌کنیم و همچنین سر نخی می‌شود برای مراجعه جدید. ان شالله.


[1]مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلامة (ط-جماعة المدرسين) ج۷ ص۲۱۵