اشکال بر ترجیح قراءات مصحف زید بر قراءات حذف شده مصاحف سائر صحابه

«فان قال»؛ دنباله آن را می‌روند. می‌گویند اگر کسی بگوید: «لم أعن»؛ یعنی مصنف، «بجمعه الناس على قراءة واحدة الا انه جمعهم على مصحف زيد»؛ سایر مصاحف –مثل مصحف ابی و ابن مسعود- را کنار گذاشت، مصحف زید را آورد، نه قرائات را که شما می‌خواهید بگویید هنوز باقی است. مصحف ابن مسعود که باقی نیست. مصحف زید است که باقی است، ولو قرائات هست. می‌فرمایند: فرقی نمی‌کند. «لأن ما عداه من المصاحف كان يتضمّن من الزيادة و النقصان ممّا عداه ما هو منكر».

«قيل له: هذا بخلاف ما تضمنه ظاهر كلامك أولا، و لا تخلو تلك المصاحف التي تعدو مصحف زيد من ان تتضمن من الخلاف في الالفاظ و الكلم»؛ این‌ها را حتماً وقتی به منزل رفتید نگاه کنید. چون می‌خواهم عبارت طرابلسیات را بخوانم. دو وجه می‌گذارند. خیلی جالب است. می‌گویند: «و لا تخلو تلك المصاحف التي تعدو مصحف زيد من ان تتضمن من الخلاف في الالفاظ و الكلم ما اقرّ رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلم عليه و أباح قراءته»؛ آیا حضرت اجازه داده بودند قرائاتی که در مصاحف دیگران بود خوانده شود یا نه؟! «فان كان كذلك، فالكلام في الزيادة و النقصان يجري مجرى الكلام في الحروف المختلفة»؛ چه فرقی می‌کند همین قرائات در مصحف زید است با این‌که همین قرائات در مصحف ابن مسعود و مصحف زید است؟!

«و ان الخلاف اذا كان مباحا و مرويّا عن الرسول و منقولا فليس لأحد أن يحظره»؛ عثمان چه کاره است آن چه را که حضرت اجازه داده‌اند، منعش کنند.

«و ان كانت هذه الزيادة و النقصان بخلاف ما انزل اللّه تعالى»؛ همین­هایی که در مصاحف آمده، «و ما لم يبح الرّسول صلّى اللّه عليه و آله و سلم تلاوته فهو سوء ثناء على القوم»؛ همانی که ابن جزری هم گفت. گفت ما قاطع هستیم که صحابه در زمان خودشان این قرائات مختلفه را داشتند، چه حرفی است که بگوییم آن‌ها نبوده است؟!

«فهو سوء ثناء الذين يقرءون بهذه المصاحف كابن مسعود و غيره، و قد علمنا انه لم يكن منهم الا من كان علما في القراءة و الثقة و الاماتة و النزاهة، عن ان يقرأ بخلاف ما أنزل اللّه»؛ ابن جزری حدود چهارصد سال بعد از سید، همین ها را در النشر دارد. سید هم در اینجا در الشافی فرموده‌اند. حالا به عبارتی بیاییم که مهم بود. جلوترها ثبوتا از آن صحبت کردیم. سید در طرابلسیات بحث‌های بسیار مفصلی دارند در این‌که تحریف در قرآن اصلاً ممکن نیست.