تواتر القرائات در زمان حضرت رسول ص

شاگرد: گفته شد که اگر در زمان خود پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله تعدد قرائات امر مسلمی بود، آشکار شده بود، شما در جواب بحث تدریج را مطرح فرمودید. اگر شما مسأله تدریج را در خمر ببینید، به‌گونه‌ای است که در آخر ده سال، واضح می‌شود. ابتدا می‌گوید «وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما[1]»، بعد می‌گوید: «یا ایها الذین آمنوا لا تقربوا الصلاة و انتم سکاری[2]». ولی ما می‌بینیم تا زمان عثمان که هیچ، چرا در انتهاء رسالت پیامبر یک چیز واضحی نبوده است؟

استاد: ببینید من عرض کردم، اگر برخی از مباحث را علی المتواترات جلو بروید، بحث هایتان قطعی است. سؤال ساده: الآن با ذهنیتتان سؤال من را جواب بدهید. کاری که عثمان کرد متواتر هست یا نیست؟

شاگرد: این‌که مصاحف را یکی کرد، متواتر است.

استاد: خب اگر قرائات متواتر نبود، چنین کاری نیاز بود؟!

شاگرد٢: با سوزاندن که از بین نرفتند.

استاد: اتفاقا از بین نرفتند. بعد که چه کارهایی کردند، خیلی مباحث مهمی بود.

[1]البقره ٢١٩

[2]النساء ۴٣