رابطه خلق و رفتار

آن چه که در متن واقع است، این است که علی ایّ حال شخصی که رفتاری از او سر می‎زند و دارد زندگی می‎کند «قل کلٌ یعمل علی شاکلته[1]»، نمی‎شود بدون قصد و خلقیّات و روح کاری را انجام بدهد، عملاً این طوری است که هر کسی دارد یک کارهایی را انجام می‎دهد خُلق او حاضر است، افعالی هم که بر خُلق او مترتب می‎شود.

[1] سورة الاسراء، آیه ٨۴