توجه ویژه به رسم المصحف در میان مغاربه
در این چند لحظهای که مانده این را بخوانم؛ نکته سوم چه شد؟ گفتند در این دوره در مشرق پر اهمیت نبود. «اما در کشورهای مغرب به عکس مشارقه به رسم المصحف توجه ویژهای شده است». خُب مکمل هم هستند؛ خداوند متعال کاری کرده که در طرف مشرق بلاد اسلامی رسم املائی در قرآن مفصل آمده و آن طرف هم اصل رسم المصحفی که تراث اسلامی است، حفظ کردهاند. هم این هست و هم آن. هیچ مشکلی هم در اصل بقائش نیست. «تاریخ قرائات و رسم المصحف در مغرب نشان میدهد که قاضی بن غیث قرطبی –م١٩٩- اولین کسی است که قرائت نافع را در اندلس وارد کرد. وی شاگرد مالک و از طرفی مالک در قرائت، شاگرد نافع بوده است. و در مورد قرائت نافع گفته است، قرائت نافع سنت است». این آقایان میفرمایند احتمال میدهیم بقاء این بهخاطر فتوای مالک بوده است. در الموسوعة الفقهیة دارد که تمام فقهاء قائل هستند که باید مصحف را به رسم المصحف بنویسند. خیلی عجیب است. میگوید همه. حتی خود دانی هم که مالکی است وقتی فتوای امام خودش را میگوید که باید به رسم المصحف بنویسید، بعد میگوید سائر فقها هم همین را میگویند. یعنی برای آنها به این صورت بوده است. اما عملاً قرآن را که به رسم املاء نوشتهاند؛ خطاطها مفصل نوشتهاند؛ مستعصمی و دیگران نوشتهاند. ابن بواب قبل از مستعصمی بوده. همه اینها نوشتهاند.
بدون نظر