توجه به عدم اختلاف قراء در نحوه قرائت حروف مقطعه

این را هم می‌خواستم بگویم؛ من از شما سؤالی می‌کنم. این همه اختلاف قرائت که هست، در یکی از این اختلاف قرائات هست که وقتی می‌خوانند «ص وَ الْقُرْآنِ ذِي الذِّكْر[1]»، بخوانند «صود»؟! بخواند «صال»، بخواند «صاع»؟! هست یا نیست؟! به این‌ها فکر می‌کنیم یا نمی‌کنیم؟! در هیچ مصحفی هست که در «و القرآن ذی الذکر»، دال آمده باشد؟! هست یا نیست؟! هیچ مصحفی نیست. هر مصحفی را که باز کنید می‌بینید تنها «ص» منفرد است. اما احدی طور دیگری نخوانده است. این امر ساده‌ای است که ما از کنار آن رد می‌شویم. مهم‌ترین چیزی که به‌عنوان یک طلبه یادم هست… .

شاگرد: یعنی می‌خواهید بگویید در حروف مقطعه اختلافی نیست؟

استاد: در اسماء آن، در تلفظ آن. یعنی اصل محور برای مسلمانان حروف مقطعه است. اصل حروف مقطعه بر سماع است. نه بر مصحف. این چیز کمی است؟! اما ما همین‌طور از کنارش رد می‌شویم و می‌رویم. در نقل دارد وقتی حضرت آمدند و حالشان تغییر کرده بود…؛«يا أَيُّهَا الْمُدَّثِّر[2]». شرائطی بود که ما خبر نداریم. در آن روایت هست که از ناحیه خداوند خطاب آمد که بلند شو؛ کتابی به تو می‌دهم که «لایغسله الماء». هر کتابی را می‌توان با آب بشورند و محوش کنند. به توی پیامبر کتابی می‌دهم که «لایغسله الماء». این کتاب را آب نمی‌تواند بشورد. آتش نمی‌تواند آتشش بزند. از بین رفتنی نیست. چه زیبا تعبیر می‌کنند به «اناجیلهم فی صدورهم». انجیل را آن‌ها می‌نوشتند. اصلاً قرائت نداشتند اما این‌ها کسانی هستند که «اناجیلهم فی صدورهم».مسلمانان کجا این واضحات را جلا نمی‌دهند؟! کدام یک از حروف مقطعه هست که در اسم آن اختلاف داشته باشیم؟! در سماع حروف مقطعه؟! الآن «یس» را یاسین می‌خوانیم. «طه» را طاها می‌خوانیم.

البته در خود حروف مقطعه اختلاف قرائت هست اما نه اینی که منظور من است. در نحوه اداء و خصوصیات آن‌که مد باشد نباشد، وقفش چطور باشد؟!

[1]ص

[2]المدثر ١