١.« الرجال قوّامون»؛ ضرب قاعده؟

ما این استظهار را از آیه شریفه کردیم، اما رویکرد تمام پیکره فقه، تاریخ فقه، استدلال فقهی و  روایات نسبت به آیه شریفه ضرب قاعده نبوده است. یعنی آیه نمی‌خواهد بگوید اصل بر این است که مرد همه کاره است، الا ما خرج بالدلیل. هر کجا رسیدید، بدانید دست زن بسته است. اگر  دلیل دستش را باز کرد، باز است، و الّا دستش بسته است. اصلاً در تاریخ فقه چنین چیزی نیست که مدام بگویند هر کجا فقیه شک می‌کند اینجا زن نذر کرده، نذرش قبول است یا نیست؟ پس الرجال قوّامون دلیل دست بستن زن است در یک مورد مناسب، نه قاعده است برای این‌که دست زن را ببندم مطلقا، مجبور باشید در موارد خاصه